قلمک

زمان انجام یک فعالیت تا وقتی که برایش زمان در نظر گرفته ایم طول می کشد… اگر به مبحث بهره وری علاقه مندید  قاعدتا با “اصل پارکینسون” آشنا هستید. پارکینسون، نامِ یک قانون مهم در روانشناسی و مدیریت است. این اصل در سال در سال 1985 توسط سی نورتکوت پارکینسون (Cyril Northcote Parkinson) نویسنده و مورخ انگلیسی مطرح شد، پارکینسون در مقاله ای اشاره می کند که تعداد کارمندان یک نظام بوروکراسی سالانه 5 تا 7 درصد افزایش پیدا می کند بدون اینکه میزان کار آن سازمان افزایش پیدا کند.بد نیست بدانید بین قانون پارکینسون و بیماری پارکینسون هیچ ارتباطی وجود ندارد، اگر چه هر دوی این ها به افتخار کاشفانشان نام گذاری شده اند.
قانون پارکینسون: زمان انجام یک فعالیت تا وقتی که فرصت برای انجام آن در نظر گرفته ایم طول می کشد… این قانون می گوید، معمولا افراد تمایل دارند کاری که به آن ها محول شده را تا پایان تاریخی که از قبل برای انجام آن تعیین شده، به تعویق بی اندازند.  این بدان معنی است که مثلا اگر شما یک هفته برای انجام یک فعالیت 2 روزه زمان بدهید (از لحاظ روانی) پیچیدگی و سختی این فعالیت به میزانی که یک هفته تمام وقت شما را پر کند افزایش می یابد… اگرچه ممکن است در زمان اضافی در نظر گرفته شده بجز تحمل فشار و استرس ناشی از انجام آن کار، هیچ کار اضافه دیگری انجام نشود. بنابر این با تخصیص دادن زمان مناسب برای انجام هر فعالیت، هم زمان بیشتری به دست می آوریم هم از لحاظ روانی پیچیدگی ها و دشواری ها و استرس های ناشی از آن را می کاهیم…